Mijn recensie:

Transformers: The Last Knight kwam uit in Nederland op 22 juni 2017. Onder begeleiding van Michael Bay (WOOHOO) speelde Mark Wahlberg, Anthony Hopkins en Josh Duhamel in deze film. Action, avontuur en Sci-fi zijn de drie belangrijkste genres.

De eerste keer toen ik de poster zag van deze film zat ik te stuiteren. Toen de teaser uit kwam stond ik te stuiteren en de eerste keer dat ik de echte trailer zag in de bioscoop sprong ik bijna in de lucht. Hoe lang ik al fan ben van deze reeks films weet ik niet eens meer. Auto’s die veranderen in robots, de mensheid beschermen tegen hun eigen volk? Holy shit, zo goed.

Bumblebee, Optimus Prime en Cade zijn weer terug in een fucking spannend verhaal. We gaan eigenlijk verder waar Optimus Prime gebleven is in de film hiervoor. Er worden nieuwe karakters bekend gemaakt die een belangrijke lijn binnen de Transformers wereld gaan spelen. Andere oudere karakters (niet die hierboven staan) komen weer terug. (Ik noem geen namen, maar Megatron is wel bekend geloof ik). De animatie van deze (nieuwe) personages zijn mooi verwerkt in onze echte wereld. Wat me vooral opviel was de manier waarop de kleuren verwerkt zijn. Het was een aparte kleuren combinatie, maar wel erg passend binnen de andere edits.

Ik ben sinds film één eigenlijk al een die hard Bumblebee fan geweest, maar in deze film brak mijn hart een beetje voor hem. De woorden die hij uitsprak tegen zijn oudste en beste vriend… Jezus, mijn god. Het had niet erger kunnen zijn.

Het grappige aan dit deel is hoever we terug in de tijd gaan. Dat was iets wat ik niet verwacht had, maar eigenlijk ook wel weer logisch was. Transformers is eigenlijk iets als: het kan, maar toch niet. De verhaallijn verder is echt perfect, gewoon perfect. Ik heb er geen andere woorden voor.

En toen was HALLO DEEL 6. Vast pas in 2021… Kruipt in een hoekje om te gaan huilen.