Mijn recensie van The Opportunist:

You can only give your heart away once, after that, everything else will chase your first love

 Het verhaal van The Opportunist.

Olivia Kaspen is nog steeds niet echt over haar ex-vriend Caleb heen. Op een middag ziet ze hem weer en besluit er gewoon naar toe te lopen. Ook al verwacht ze geen hartelijk welkom. Dan komt ze erachter dat Caleb geheugenverlies heeft en geen idee heeft wie Olivia is.

Aangezien ze toch al niet bekend staat om haar tactvolle optreden, gaat ze contact met hem aan. Ze moet alleen beslissen hoe ver ze wil gaan. Oh, en Calebs verloofde omzeilen.

“You will remember every day for the rest of your life because I was the one and you threw me away.” And then he left.

Schrijfstijl:

Tarryn schrijft vanuit de eerste persoon. Je wordt compleet het verhaal ingezogen en er wordt goed gebruik gemaakt van Show don’t tell. Je wilt maar blijven doorlezen. Olivia was awesome. Ik hou van haar. Hoe zij van een man kan houden is geweldig. I’m on her side. Tarryn laat je een geweldig kijkje in haar hoofd zien.

I was a relationship retard. I kicked, shoved, and punched people out of my life, so they never had a chance to hurt me.

Wat vind ik van The Opportunist?

Ik heb geschreeuwd, gehuild en gelachen. I did it all!!! Zoals One Republic zingt. Jezus, wat een rollercoaster ride. Ik heb van elke seconde genoten. En godver dat eind is afschuwelijk. Waarom? Lees het lekker zelf… Ga lekker zelf in die achtbaan. Want God, wat is dit geweldig. Mijn eerste kennismaking met Tarryn en het was geweldig! Het verleden, het heden en een sprong in de toekomst zijn geweldig geïntegreerd en het is prachtig gedaan. Go Tarryn!! Snel naar boek 2!!

I was waiting for you – for years. I didn’t live. I just waited for you to come back.

Conclusie

Wilde achtbaanrit.