Ik heb dit boek gekregen voor een eerlijk recensie.

Wat is dit een boek?

Game is een NA-sport bundle geschreven door dries Nederlandse auteurs.
Ik heb besloten on de verhalen apart van elkaar te beoordelen.

Wat vond ik van Mariëlle Brouwer?

Aangezien de meeste van jullie wel weten dat ik bevriend ben met Mariel wil dat niet betekenen dat ik alles de hemel in ga prijzen. Ook bij haar geef ik mijn eerlijke mening of ze dat nu leuk vindt of niet, haha.

Fynn en Yara zijn een apart koppel. Tenminste in het begin. Yara wordt neergezet als een bitch en Finn is nogal verbaasd hoe hij daarmee om moet gaan. Yara heeft Finn harder gemaakt, terwijl Finn Yara wat zachter heeft gemaakt.
Ik vond hun verhaal leuk en ik voelde echt de connectie tussen hun ontstaan.
Het leukste vond ik hoe dit stel steeds opnieuw aan het kibbelen ging over van alles en nog wat, alsof ze al een getrouwd stel waren.

De schrijfstijl was fijn en makkelijk weg te lezen. De gevoelens werden goed uitgedrukt.

Het was een heel leuk verhaal!

Wat vond ik van Kim Mulder?

Dit was de eerste keer dat ik iets van Kim las.

Het werd al snel duidelijk dat Fenna en Shane een verleden hadden. Kim had dit duidelijk beschreven waardoor er geen twijfel over mogelijk is. Zo vroeg ik mezelf niet af wat er nu allemaal gebeurd was.
De connectie tussen de karakters was speels, maar toch miste ik het lijntje dat hen meer maakte dan dat.

Wat ik zeker een pluspunt vond, was dat Kim haar personages niet liet schamen voor de littekens die ze allemaal hadden opgelopen. Een litteken is simpelweg een litteken en het maakt een persoon niet tot wie ze zijn. Het creëert simpelweg een verhaal over deze persoon.

Voor het eerst las ik een korte NA over zwemmen in plaats van voetbal of ijshockey. Dat was vernieuwend!

Dat maakte het leuk en het was gewoon lekker makkelijk.
Ondanks dat het NA was en het natuurlijk kort moest blijven, vond ik bepaalde delen erg gehaast waardoor het erop leek dat het even snel was afgekapt.

Wat vond ik van Miranda Hillers?

Miranda Hillers was voor mij geen nieuwe auteur. In het verleden las ik Dex van haar.

Max en Wes zijn absoluut tegenpolen van elkaar. Max is iemand die zorgzaam overkwam, behulpzaam en rustig. Terwijl Wes de typische arrogante eikel was, die we in een sport NA gewend waren.

Ik vond het erg goed om te lezen dat Miranda probeerde duidelijk te maken dat samenwerking zo belangrijk was en dat je daar soms hulp voor nodig had, was helemaal niet erg.

Als ik het goed had, kwamen de mannen uit de andere boeken die Miranda heeft geschreven ook voorbij. Als je die helemaal leuk vond, dan moet je deze ook zeker lezen!

Ik vond het heel moeilijk om dit verhaal door te lezen. Zoals bij de andere verhalen werden gevoelens niet duidelijk uitgeschreven maar simpelweg het woord zelf neergezet. Hierdoor wist ik als lezer niet hoe het karakter zich voelde.

Heel vaak gebeurde het ook dat letterlijk alles werd beschreven en ik als lezer zelf geen voorstelling van de scène kon maken. De seksuele getinte delen waren vaak plat en was er zelf geen gevoel bij te vinden. Erg jammer.

Wat vond ik in het algemeen van het boek?

De verhalen waren leuk om te lezen. Soms dacht: hmm… ik vind dat er wel hier en daar te weinig sport in voorkwam. Het werd benoemd maar af en toe maar dat was het dan ook wel.

Ik heb het boek uiteindelijk drie sterren gegeven!